نام او محمدقلی بک متخلص به شاکر از تبریزیان ساکن عباس آباد اصفهان بود و در فن زرگری و نقاشی بی مثل و طبعش موزون بود اما از تاریخ تولد و درگذشت او اطلاعی در دست نیست. (از الذریعه ج 9 ص 493 از تذکرۀ نصرآبادی ص 392 و دانشمندان آذربایجان ص 186 و صبح گلشن ص 217)
نام او محمدقلی بک متخلص به شاکر از تبریزیان ساکن عباس آباد اصفهان بود و در فن زرگری و نقاشی بی مثل و طبعش موزون بود اما از تاریخ تولد و درگذشت او اطلاعی در دست نیست. (از الذریعه ج 9 ص 493 از تذکرۀ نصرآبادی ص 392 و دانشمندان آذربایجان ص 186 و صبح گلشن ص 217)
اصفهانی. از شعرای پارسی گوی، که در اصفهان پرورش یافت و از شعرای دربار شاه سلیمان صفوی بود و در اواسط قرن دهم هجری قمری درگذشت. از اوست: اضطراب دل نمیدارم و لیکن نامه ام همچو نبض خسته بربال کبوتر می طپد. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1201)
اصفهانی. از شعرای پارسی گوی، که در اصفهان پرورش یافت و از شعرای دربار شاه سلیمان صفوی بود و در اواسط قرن دهم هجری قمری درگذشت. از اوست: اضطراب دل نمیدارم و لیکن نامه ام همچو نبض خسته بربال کبوتر می طپد. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1201)
میرزا علی اکبر پسر آقا میرزا از گویندگان ومعماران قرن یازدهم اصفهان بود. بیت زیر او راست: گر خاک شود دشمن وبر باد رود غافل نشوی که باز گردی دارد. (از قاموس الاعلام ترکی). و رجوع به فرهنگ سخنوران شود
میرزا علی اکبر پسر آقا میرزا از گویندگان ومعماران قرن یازدهم اصفهان بود. بیت زیر او راست: گر خاک شود دشمن وبر باد رود غافل نشوی که باز گردی دارد. (از قاموس الاعلام ترکی). و رجوع به فرهنگ سخنوران شود
میرزا محمد، مشهور به گل کار و ملقب به درویش ناصر علی. وی از مریدان و مجذوبان نورعلیشاه است، و به روایت هدایت ’در تمام عمر به جز شلواری لباس قبول ننموده، اغلب در بیرون شهرستان به سر می برده’ است. او راست: خراباتی که رندان را مقام است برو صوفی که خامان را حرام است. و نیز رجوع شود به ریاض العارفین ص 337 و سخنوران چشم دیده ص 122 و طرائق الحقایق ج 3 ص 88 و ریحانه الادب ذیل گل کار
میرزا محمد، مشهور به گل کار و ملقب به درویش ناصر علی. وی از مریدان و مجذوبان نورعلیشاه است، و به روایت هدایت ’در تمام عمر به جز شلواری لباس قبول ننموده، اغلب در بیرون شهرستان به سر می برده’ است. او راست: خراباتی که رندان را مقام است برو صوفی که خامان را حرام است. و نیز رجوع شود به ریاض العارفین ص 337 و سخنوران چشم دیده ص 122 و طرائق الحقایق ج 3 ص 88 و ریحانه الادب ذیل گل کار